اگر سر این حماقت خود ؛ جان دهم ، رواست...:

* و دوباره که نه !! چندین باره برمیگردم توی غارم...

خسته , زخمی , زخمی زخمی زخمی...

یه مدت فکر کرده بودم هوای بیرون از غار عوض شده و اوضاع تغییر کرده ...اما با یه زخم تازه و عمیق دیگه برگشتم سر جای اولم...

اشتباه کردم اومدم بیرون...

اشتباه کردم که نشونه ها رو واقعی دیدم و فکر کردم این بار با دفعات قبل فرق داره...

اینبار هم مثل قبل؛ اعتماد کردم و اشتباه کرده بودم...

کاش دیگه هیچ وقت از این غار لعنتی بیرون نیام...

کاش جای درد این زخم کهنه نشه ، دردش سبک نشه و یادم بمونه نباید از غار بیرون اومد....

کاش می فهمیدند امید واهی دادن چقدر چقدر چقدر آسیب می رسونه ..ولو در حد آوردن یک لیوان آب باشه و تو اون لیوان آب رو هیچ وقت نیاری:)